ไม่ว่าคุณจะเป็นสาวกของ กงยู หรือคนที่ชอบหนัง ซอมบี้ตั้งแต่ รุ่น จอร์จ โรมิโอ ด่วนนรกซอมบี้คลั่ง หรือ Train to Busan เป็นหนังที่ดึงมิติของอารมณ์ได้ออกมาค่อนข้างครบถ้วน ในสิ่งที่หนังควรจะเป็น ทั้งเรื่องจิตใจของมนุษย์เมื่ออยู่ในภาวะที่ต้องเลือก เล่นตลกกับความดีความชั่วในใจคน รวมไปถึงความดราม่า น้ำตาซึม ที่งานเกาหลีถนัด ก่อนจะดู ผมไม่ได้คาดหวังว่าหนังเรื่องนี้จะทำได้หน้าประทับใจอะไรนัก เพราะเรื่องล่าสุดที่รู้สึกว่า เต็มไปด้วยความรู้สึกประทับใจที่ดูหนังเกาหลีก็เห็นจะเป็น the host อสูรกลายพันธ์ ที่ทำให้มองหนังเกาหลีในมิติที่เปลี่ยนไป แต่สำหรับ Train to Busan ผมถือว่าเป็นหนังที่ดีติด 1 ใน 10 ของปีนี้เลย
ถ้าเปรียบหนังเรื่องนี้กับ World war Z ที่มีสเกลใหญ่กว่า ความอลม่าน วุ่นวายและเหตุการณ์ที่ต่อเนื่อง Train to Busan ก็แสดงให้เห็นว่า กูเจ๋งนะเฮ้ย ทั้ง effect และวิธีการเล่า กับซอมบี้ยุคใหม่ ที่สปีด 4×100 พอๆ กับ World war Z นักแสดงทุกคน ทำหน้าที่เป็นเฟืองที่ค่อยๆ เชื่อมเรื่องราวให้หนักข้อขึ้นเป็นระยะๆ กงยูที่ค่อยๆ โตตามบทบาท ในแต่ละโจทย์ที่หนังวางไว้ กลมกล่อมแล้วครับงานนี้
ในขณะที่ hollywood อัดด้วยหนัง effect อลังการ ญี่ปุ่นหรือแม้กระทั้ง อินเดีย ก็มีหนังที่เน้น effect กันมาขึ้น เกาหลีใต้ที่บทภาพยนต์แข็งแรงเรื่องดราม่าสูง วันนี้ effect เค๊าถึงระดับที่เราไม่รู้สึกแปลก หรือเป็นการยัดเยียดเข้ามา หวังวันหนึ่งหนังไทย จะกลายเป็นอีกทางเลือกที่ดี ในตลาดหนังระดับโลกมากขึ้นครับ
Train to Busan ด่วนนรกซอมบี้คลั่ง
